Cahit Sıtkı Tarancı Sözleri

Cahit Sıtkı Tarancı Sözleri Bu güzel sayfamızda sizler için en güzel Cahit Sıtkı Tarancı sözlerini hazırladık. Sayfamızdaki Cahit Sıtkı Tarancı’nın şiirlerinden alıntıları da bulabilir ve facebook, twitter ve whatsapp ile paylaşabilirsiniz.

Cahit Sıtkı Tarancı Sözleri

Sesin öyle güzel ki, duymak isterdim öldükten sonra bile.

Bir kardeş teselli verir bana aynalar. Aynalar da olmasa işim ne yeryüzünde.

Bilmek yanmakmış büsbütün.

Memleket isterim ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun; kış günü herkesin evi barkı olsun.

Acısı acımdan derin. Tutsam ellerinden, üşür ellerin!

Ve birdenbire yürekler, aynı acıyla yanıp, hepsinin gözleri yaşaracak. Öldüğümü hatırlayacak.

Bir kere misafire çıkmış adın; istesen de istemesen de gideceksin.

Memleket isterim ne başta dert ne gönülde hasret olsun; kardeş kavgasına bir nihayet olsun.

Ne belli yerim var, ne de sevdiğim biri sürünüp gidiyorum.

Desem ki, inan bana sevgilim inan, evimde şenliksin, bahçemde bahar ve soframda en eski şarap.

Yaş otuz beş yolun yarısı.

Su insanı boğar, ateş yakarmış! Her doğan günün bir dert olduğunu, İnsan bu yaşa gelince anlarmış.

Elimde Türkçe gibi güzel bir silahım var.

Hayata beraber başladığımız, dostlarla da yollar ayrıldı bir bir. Gittikçe artıyor yalnızlığımız.

Kuruyan sular gibi zamanı da kaybettik.

Gönül tanrısına der ki, her mihnet kabulüm, yeter ki gün eksilmesin penceremden.

Aşık dediğin Mecnun misali kör.

Memleket isterim yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun; olursa bir şikayet ölümden olsun.

Evet hatırladım küçük basit şeyler yetiyor kederlenmeye ya da mutluluğa?

Olur biter, geçer gider. Ama canımı yaka yaka yutkunduğum şeyler var. Olup bitmeyen, geçip gitmeyen.

İstemem o dehşet gün gelip çatsın. Bana kimseler anam kadar yansın.

Neden sonra farkına varıyorsun, etrafındaki korkunç ıssızlığın; yar olsun dost olsun ne arıyorsun, adresi belli mi vefasızlığın.

Desem ki sen benim için, hava kadar lazım, ekmek kadar mübarek, su gibi aziz bir şeysin. Nimettensin, nimettensin.

Öyle eksildik ki yaşarken, bize dokunan her şeyi eksiltiyoruz. Yalnızlığımla çoğalıp, kalabalıklığımızla eksiliyoruz. Ve öylesine kalabalık ki yanlılığımız ne yana dönsek kendimize çarpıyoruz.

Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede, hatırla ki mahşer günüdür. Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.