Ölümle ilgili Sözler sayfamızda ölüm ile iglili söylenmiş sözleri sizler için derledik, dilediğiniz zaman facebook, twitter, whatsapp ve diğer sosyal ağlar üzerinden tüm sevdikleriniz ile ücretsiz bir şekilde paylaşabilirsiniz...
Ölümle ilgili Sözler
En son ölüm gelir, yine de erken deriz. – Mevlana
Ölüm eski bir şeydir; ama her insana yeni görünür.
Ölüm bir saniye yakınken hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamanın âlemi ne?
Hakikatte ölüm, ruhun aletlerini kullanmasını terk etmesinden başka bir şey değildir, ruhun aletleri ise organlardır.
Herkes bedeninin ölümünü düşünüyor. Kalbinin ölümünü düşünen yok. Asıl önemli olan kalbin ölmesidir. – Mevlana
Ölenler ölümü bilmez, ölüm kalanlar içindir. – Şükrü Erbaş
Doğduğunda sen ağlamıştın, herkes bayram etmişti. Öyle bir hayatın olsun ki öldüğünde herkes ağlasın, sen bayram et.
Sustum, ölüm sessizliğindeki sessiz çığlıklarımdayım. Yaşarken kefensiz koydukları mezardayım…
Ey hayat, seni bu kadar kıymetli tutuşum, ölüm sayesindedir.
Kapılıp gitmişim gözlerinin büyüsüne. Yok korkum, sozlersitesi.com nereye sürüklersen sürükle! İster ölüme, ister yüreğine…
Ölmüşlerini unutma ki, yarın öldüğün zaman seni de unutmasınlar.
Dünyadaki varlıkların varoluşlarının hakikati, onların sonlu olmasıdır. Bütün sonlular ise gelip geçicidir ve yok olmanın nüvesine sahiptir.
Ölüm iyidir, bizi ölüm düşüncesinden kurtarır.
Ölümden korkmayan ölmez, ölüm kendine koşanları hiçbir zaman vurmaz.
Bir ölüm şerefli olursa en büyük mükâfatı, almış demektir.
Oyun bitince şah da piyon da aynı kutuya konur.
Beni hemen anlamalısın, çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum. – Oğuz Atay
Hayattan önce, ölüme hazırlanmalıyız.
Hiç güzel olmasaydı ölür müydü Peygamber?
Ölüm, başka bir yaşamın kaynağıdır.
Ölmeden önce herkes, neden kaçtığını ve neye koştuğunu ve bunun nedenini, öğrenmeye çalışmalıdır.
Ölüm daima gözünün önünde olsun, o zaman asla adi endişelere düşmezsin ve hiçbir şeyi fazla hırsla arzu etmezsin.
Ölüm, bazen bir ceza bazen bir armağan, çoğu zaman da bir lütuftur.
Gerçekte kimse bilmiyor ölümün ne olduğunu, sozlersitesi.com insana verilen en büyük iyiliktir belki ölüm; ama en büyük kötülükmüş gibi korkuluyor ondan.
Hayatla ölüm arasındaki bir ipteyim. Varlığınsa elimdeki deyneğim…
Dünyanın gerçek öncülerinin evi, mezarlardır.
İnsan ne zaman ölür bilir misiniz; tembellikten, inançsızlıktan ve hayatı yaşamaya değer kılmayı becerememekten.
Bir isteğin olduğu sürece, yaşamak için bir nedenin vardır, kesin tatmin ölümdür.
Hiç kimse, bu dünyadan canlı çıkmıyor.
Ölüm size ne sağken kötülük eder, ne ölüyken; Sağken etmez, çünkü hayattasınız, ölüyken etmez, çünkü hayatta değilsiniz.
Başkasının olsan da, bu kalp senindi. Ben ölümle dans ederken, o artık elindi…
Ölüm, akıllı bir adamı hiçbir zaman apansızın almaz, o her zaman gitmeye hazırdır.
Hayatta her şey belirsiz, kesin olan mukadder bir şekilde kesin olan tek şey var: Ölüm.
Her kalbin çarpıntısı, kendi ecelinin ayak sesidir.
Ölümü özüne sevdir, nasıl olsa gelecek.
Hiç kimse, kendi ölümüne ağıt yakamaz.
Ölümün son iyiliği, bir daha ölümün olmamasıdır.
Unutma ki, nefret ve kinin ertesi pişmanlıktır. Ve her canlıya ölüm vardır. İnsan ölür ama ölmeyen insanlıktır. – Mevlana
Feryadıma şahit gökteki yıldızlar, gelinlik-kefeni giyiyorum. Kabrime melekler gözyaşı döküyor. Unut beni be can ölüyorum…
Ölümün olduğu bu dünyada hiçbir şey çok da ciddi değildir aslında.
Erken ölüm yoktur, kadere iman vardır.
Dünya lezzetlerini yıkan ölümü çokça anınız. Çünkü; o geçim darlığı çekenleri feraha kavuşturur avutur zenginlerin de ihtiraslarını frenler. – Hz Muhammed
En acı ölüm şekli; sen yetmezliğinden sonra gelen özlem bitmezliğiymiş…
Ölüm olmasaydı, hayat bütün güzelliğini kaybederdi.
Ölüm hiçbir zaman, iyi karşılanan bir misafir değildir.
Doğduğumuz zaman dünyaya hiçbir şey getiremediğimiz gibi, ölürken de hiçbir şey götüremeyiz.
Herkes kimsenin sağ kalmadığını bilir de, kendisinin öleceğine inanmak istemez.
Ölümden ne korkarsın, korkma, ebedi varsın.
İnsanların bazısı yaşayıp bazısı ölseydi, ölüm dayanılmaz bir acı olurdu.
Mermiler yuva kurmuş yaralı yüreğime. Bir soğuk yel eser, üşür ölüm bile…
Ölüm bir köprüdür, dostu dosta kavuşturur.
Ölüm korkusu, ölümden daha korkunçtur.
Yeryüzünde hüküm süren kuvvet; hayat kuvveti değil ölüm kuvvetidir.
Ölümden kaçmak için attığımız her adım, bizi meğer ölüme götürülmüş anladım.
Bütün günler ölüme gider, son gün varır.
Ün, gençlik ve gurur… Mezar hepsini alır.
Dünyaya geldiğiniz gün, bir yandan yaşamaya, bir yandan da ölmeye başlarsınız.
Ölüm bu ne hükümdar tanır ne soytarı, herkesi aynı iştahla yutar.
Nasıl olsa ben sevmekten vazgeçmeyeceğim. Bir gün olur da bunları benimle yaşamak istersen, ölüme terk ettiğin yerdeyim…
Ölüm bile üzerinden zaman geçince eskir. Geçmeyecek diye yanıp tutuştuğunuz acılar eskir, aşklar eskir, gidenler eskir, dönenler eskir…
Sen hiç ölümün gölgesinde özgürlük yaşadın mı?
Hiç biriniz ölüm istemesin, eğer iyi biri ise yaşaması belki iyiliğini arttırır, kötü biri ise belki tevbe eder.
Ölüm son uyku değil, son uyanıştır.
Ölüm bir defa gelir, fakat hayatın her anında kendisini hissettirir. Ölüm korkusu, ölmek ıstırabından daha ağırdır.
Centilmen olarak doğmak bir tesadüftür; fakat bir centilmen olarak ölmek büyük bir başarıdır.
Ölmemek insanlar için felakettir, başak için sararıp olgunlaşmamak ne ise insanoğlu için de ölmemek odur.
Ölüm olmasaydı, onu icat etmek zorunda kalırdık.
Biz ölülerin kusurlarının ıstıraplarını çekeriz ve faziletlerinin, mükâfatını alırız.
İnsan, meyvenin çekirdeğini taşıması gibi, ölümü kendi içinde taşımaktadır.
İyi geçen bir gün nasıl mutlu bir uyku getirirse, iyi geçen bir yaşam da mutlu bir ölüm getirir.
Ölüm, her şeyi eşit yapar.
Korkaklar ecelleri gelmeden birkaç kere ölürler, cesurlar ölümü bir kere tadarlar.
Ölümün bizi nerde beklediği belli değil; iyisi mi biz onu her yerde bekleyelim.
Sen beni zamana bırakmaya devam et, bakalım zaman beni sana bırakacak mı? Ölüm var…
Ölümü boş ver sevgilim, kefenim sen kokacak mı onu söyle bana…
